Laatste stage!!

De laatste les die ik zal gaan geven in mijn 1^e jaar als student docent muziek zit er op!

Wat een heerlijk gevoel. Ik heb het dit jaar gewoon gedaan en ben er over het algemeen ook echt wel tevreden over. Ik heb gewoon zomaar ineens lessen gegeven op de basis- en middelbare school en dat geeft stiekem toch best een kick.

 

Vaak heb ik gedacht, zeker bij de middelbare school, is dit wat ik de rest van mijn leven wil gaan doen? Maar als ik dan weer lekker aan het werk ben met die leerlingen is het top.

Of ik het 5 dagen in de week wil gaan doen als ik klaar ben met deze studie? Absoluut NIET! Jeetje, wat is lesgeven vermoeiend en wat kunnen leerlingen vervelend doen!

En toch was het heel leuk en ontzettend leerzaam.

 

Iedere week weer het gezeur of ze eerder naar huis mochten, of ze eerder pauze mochten, dat ze keelpijn hadden en echt niet konden zingen, dat ze zich niet lekker voelden enz enz enz. Wat een ontzettend moeilijke leeftijd is de leeftijd van puber. Veel leerlingen zitten met zichzelf in de knoop en gaan ontzettend mee in het groepsgedrag, wat soms heel negatief uit kan pakken. Maar als je ze dan zoveel krijgt dat ze het interessant vinden wat je vertelt en dat ze gewoon luisteren dan geeft het zo’n kick!

 

Vandaag was een dag waarop de leerlingen presentaties moesten houden voor de rest van de klas. Ze moesten allemaal een artiest kiezen en daar over gaan vertellen, het liefst met luistervoorbeelden en/of foto’s. Vorige week hadden ze tijdens de les al een uurtje de tijd gekregen en nu moesten ze het doen voor de klas.

Dit bleek toch nog best spannend te zijn. Het drukke, altijd kletsende jongetje werd ineens weer een lieve, schattige en bange basisschool leerling. De stoere jongen begon ineens te giechelen. En de brutale meisjes stonden erg onzeker voor de klas.

Zelf zeggen ze natuurlijk dat ze het helemaal niet eng vinden en maken ze er grapjes over maar hun lichaamstaal zegt genoeg!

De leerlingen hadden echt goed gewerkt (de meeste in ieder geval). Ze hadden goede presentaties en brachten de informatie enthousiast over. Wat ik wel heel erg merkte is dat deze leerlingen nog alles oplezen. Ze vertellen vrijwel niets uit hun hoofd. Vinden het met blaadje een stuk veiliger.

Ik was behoorlijk onder de indruk van de keuzes van de leerlingen. Jimmy Hendrix was 1 van de artiesten, net zoals de Blues Brother. Toch wel heel cool!

 

De les was best rommelig maar als er een groepje aan de beurt was waren ze toch netjes stil en luisterden ze goed mee. Natuurlijk heb ik een paar keer in moeten grijpen omdat leerlingen door bleven praten maar ze waren leuk!

 

Er gingen ook vandaag weer een aantal dingen goed en fout maar daar wil ik nu niet te lang bij stilstaan. Het volgende schooljaar ga ik er met deze laatste tips en tops weer hard tegen aan.

 

Nu wil ik gewoon met een fijn gevoel deze stageperiode afsluiten! Blij dat het afgelopen is, en toch trots op het feit dat ik het toch maar even heb gedaan!

 

Dat alles natuurlijk niet zonder Kenza! Wat ben ik blij dat ik met haar op de middelbare school zat. Lekker de avond van te voren nog eventjes kletsen over onze o zo drukke klas maar de volgende dag toch weer vol goeie moed (en soms een beetje spanning) voor de klas gaan staan. Ik heb veel gehad aan Kenza tijdens deze stage. Zeker na die vreselijke rotdag een tijdje geleden. Toch wel heel fijn om met een vriendinnetje op dezelfde school te zitten!!

 

WOEHOE, WE ZIJN KLAAR JONGENS!!!