woensdag 15 april 2009

Jeuj!!

Vandaag was echt een heerlijke les! Echt heel fijn.

Hoe vreselijk het vorige week was, zo fijn was het nu. Echt super!

Dat is eigenlijk mijn eerste reactie.

 

Inhoud van de les.

Vandaag gingen we het hebben over klassieke muziek. Er kwam eerst een uitleg over wat het eigenlijk is, wanneer het ontstond, wat een componist eigenlijk is, wat voor instrumenten er zijn (koperblazers/strijk/houtblazers) enz. Hierbij zaten verschillende luisterfragmenten waarin de leerlingen konden horen dat klassieke muziek nu nog voorkomt maar dan op een andere manier. Voorbeeld: Nokia ringtone-Mozart Symfonie nr. 40, Aida van Verdi- Stadionnummer, Robin Thicke (popnummer) met het thema van Beethovens 5e symfonie.

Hierna gingen we een stukje van het ballet van het Zwanenmeer kijken. De leerlingen moesten namelijk het tweede deel van de les een stukje hieruit spelen (muziek op maat vmbo 2).

 

Hoe ging de les.

Eigenlijk ging het echt heel goed.

Vandaag kwam ik er achter dat ik de leerlingen echt ging zien als individuen. Ik begon de les met een korte terugblik op vorige week. Ik had perfect in mijn hoofd zitten wat ik wilde zeggen maar het kwam er gewoon echt niet uit. Best wel balen, ik was er zelf niet tevreden over. Dit had waarschijnlijk nog gewoon met spanning te maken en het idee van de angstaanjagende groep leerlingen. Toch begrepen de leerlingen het echt wel. Ze waren stil en sommigen knikten toen ik er iets over zij en ze waren echt heel leuk. Ik denk dat ze al flink op hun kop hebben gekregen van hun mentor.

Ik heb er niet te veel woorden aan vuil gemaakt en ben gewoon positief aan een nieuwe les begonnen. Echt heel fijn!

Na ongeveer 10 min van de les was de grote angstaanjagende groep helemaal niet meer zo angstaanjagend, het waren ineens gewoon 28 kinderen die enthousiast en leuk waren en allemaal verschillend zijn. Dit inzicht gaf me echt zo’n fijn gevoel. Ik weet dat ik dat al veel eerder had moeten hebben maar het lukte me eerder gewoon niet.

Natuurlijk gingen er ook een hoop dingen nog helemaal niet zo goed maar ik ben heel tevreden over de les en ik denk dat de leerlingen het ook echt leuk vonden en dat mijn manier van werken met ze, voor hun werkte.

 

Wat zeiden Suzan, Kenza en Gwen?

Tips:

-Zeg niet ‘we gaan iets moeilijks doen’ dan vinden zij het bij voorbaat al moeilijk.

-Als leerlingen pauze hebben gehad tussen de twee lessen door even weer duidelijk opnieuw beginnen anders wordt het een zooitje.

-Het is moeilijk om na de pauze de draad weer op te pakken. Je gaat steeds beter. De sfeer is goed, maar het begint een beetje erg uitbundig.

-Je merkt dat het verdelen van de partijen nog niet eens zo makkelijk is, valt of staat met dat je precies weet wat je wilt en hoe. Neem dat mee voor de volgende keer! 

-De speelopdracht valt of staat met de kortheid van de instructie. Wees kort en concreet. Neem de tijd om het stil te laten worden, laat de rust weerkeren.

-Geef ze instructie hoe je piano moet spelen, met 5 vingers in plaats van 2.

 

Tops:

-Goed dat je het voornemen positief te starten vol hebt gehouden

-Leuke interactie met de leerlingen

-Je geeft structuur aan de les door te zeggen wat je gaat doen.

-Hele relaxte, fijne houding voor de klas. Dat moet je zeker volhouden. (JEUJ!!)

-Prima zo als je dat aanpakte. Je bent bijzonder vriendelijk naar de klas toe, heel open, heel vriendelijk, heel bemoedigend. Heel goed dat je dat ook benoemd, daarmee stort je op hun emotionele bankrekening. (zie mijn blog!) Ik vind je echt een hele fijne persoon voor de klas! 

 

Vraag.

Ik ging dus een stukje spelen uit het Zwanenmeer. Echt net voor de les kreeg ik te horen dat de leerlingen pas 3 noten konden lezen (f, g, a) en dat was het. Ik wist dat gewoon echt niet dus HELP!! Was even moeilijk. Ineens moest ik nog noten uit gaan leggen. Hierbij kwam kijken dat ze nog nooit op een keyboard hadden gespeeld. Eigenlijk hadden ze nog gewoon nooit een speelles gedaan.

Als het mis ging met het stukje spelen raakte ik de kluts soms kwijt. Ik was aan het klappen en aan het zingen en alles aan het doen. Ik was hier, bleek achteraf, ook echt te onduidelijk in. Ik had zelf heel goed in mijn hoofd zitten wat ik wilde maar bracht dit echt niet goed over. Maar misschien kan ik ook wel gewoon niet verwachten dat het meteen goed gaat voor een eerste speelles. Wat kunnen je eisen zijn als het om zo’n speelstuk gaat? Ik denk namelijk echt dat mijn eisen te hoog lagen of zo. Wat zijn jullie eisen bij het spelen van zo’n stuk?

 

 

woensdag 8 april 2009

WAAAAAAH!! HELP!!!

Ik ga deze blog gebruiken om vandaag gewoon een beetje van me af te schrijven. Weet dus niet of het dadelijk ook super leesbaar is.. Kom ik waarschijnlijk straks pas achter als ik klaar ben!

Vandaag was behoorlijk rampzalig. Heel kort samengevat.

Ik en Kenza geven altijd dezelfde lessen en Kenza geeft dan de eerste twee uur les en ik daarna. Nu hadden we een hele leuke les voorbereid (al zeg ik het zelf). We zouden het gaan hebben over popmuziek. Eerst een kort verhaaltje over de geschiedenis met luisterfragmenten met vragen en zo erbij. Daarna zouden we die les gaan doen met al die gekleurde kaarten (die we ook bij hoofdvak met Suzan hadden gedaan). Dus we zouden popnummers laten horen en daarbij moesten ze dan gekleurde kaarten pakken en beargumenteren waarom ze die kaarten hadden. En als afsluiting zouden we gaan zingen. Dat is toch een leuke les??!

Waar alles misging: Gwen was vandaag ziek. Nu kregen we eergister een mailtje dat ze een invaldocent had en die zou dan achter in de klas komen zitten. Gister belde ze Kenza op om te zeggen dat er eigenlijk heel veel docenten ziek waren of we het niet gewoon samen met z’n tweeën wilden doen. Toen dachten wij, nou ja als er zoveel zieken zijn dan doen we het wel alleen.
FOUTE GEDACHTE VAN ONS!!!

Kenza gaf eerst haar les. De klas was echt ontzettend rumoerig. Ze heeft er zelfs 4 mensen uitgezet!! Echt niets voor Kenza dus heel raar!! Verder kun je denk ik op Kenza haar blog lezen hoe haar les was…

Dan mijn les.. COMPLEET ACHTERLIJK!! Op de monitor stond aan het begin van de dag dat hun muziekles uit zou vallen, uiteindelijk bleek dit natuurlijk niet zo te zijn want wij waren er gewoon. Daardoor waren de leerlingen al vreselijk onrustig en erg ‘boos’ op mij omdat ik natuurlijk de ‘schuldige’ was, degene die deze les door had laten gaan.
Dus de leerlingen kwamen gewoon schreeuwend binnen. Niet eens naar elkaar gewoon super nutteloos schreeuwend voor zich uit. Het duurde reusachtig lang voor ik ze stil had! Ik begon even met een uitleg dat Gwen ziek was maar dat wij er gewoon waren en dat de les dus niet uit zou vallen..”BELACHELIJK, STOM” enz. Enz. Enz.

Toen begon ik met de les.. Ik heb zoveel geprobeerd maar ze waren gewoon niet stil te krijgen. Ik dacht in eerste instantie ik los het gewoon leuk op. Ik wil helemaal niet de bitchy, strenge docent zijn. Dat is helemaal niets voor mij en ik word daar ook echt niet blij van zelf. Ik vroeg nog heel aardig: Wat moet ik nou met jullie, kunnen jullie mij geen tips geven? “VRIJ VRIJ VRIJ, WE WILLEN VRIJ!!” Okee, dat werkte dus absoluut niet. Plan 2: boos worden, waarschuwingen geven, consequent blijven.. Nee ook dat bleek niet te werken.
Ik zei: “oke jongens, ook al is Gwen er nu niet, ik ben nu jullie docent dus als ik praat houden jullie gewoon je mond”
Hierop kreeg ik als reactie:
“Je bent geen docent, je bent stagiaire.” “Ik luister niet naar jou, je bent toch maar een stagiare.” “Jij hebt helemaal niet de bevoegdheid om voor de klas te staan, je bent nog maar een stagiaire.” “Waarom ben je hier eigenlijk?” “Stagiaire is toch niet hetzelfde als een docent? Je schrijft het zelfs anders.” Deze reacties allemaal door elkaar! Nou dat is toch gewoon heel raar??

Ondertussen deze hele moeilijke les was er ook nog een of andere vage bovenbouwleerling. Hij had helemaal niets te maken met de klas waarin ik les gaf maar vond ons toch erg interessant! Eerst deed hij gewoon de deur steeds kei hard open en dicht, verschillende keren achter elkaar. Geen flauw idee waarom maar hij vond zichzelf reuze stoer. Ik ging kijken maar ze waren natuurlijk al lang weggerend. Hierna kwamen ze nog een keer en gooiden ze gewoon een open, vol blikje red bull de klas in?! VAAG!! En toen kwamen ze nog een keer terug en stampten een paar keer ontzettend hard tegen de deur aan.. Toen ik kenza naar beneden gelopen om te vragen wat ze met die leerlingen moest maar wij wisten natuurlijk niet wie het waren.. Gelukkig kwamen ze net langslopen toen Kenza bij de receptie was om het er over te hebben en zijn ze mee genomen naar de rector! NET GOED!!

In mijn blokuur lesgeven zit een pauze. Dus de leerlingen gingen na een moeizaam eerste uur naar buiten. Ik vroeg of ze de deur dicht wilden doen. Maar ineens deed iemand de deur weer open. Zegt er een meisje: “Ik wilde even zien wie jullie waren.” Een van de jongens uit mijn klasje stond er bij en zei: “Pff, maakt toch niets uit. Het zijn toch maar kutwijven.” Zo over mij en Kenza terwijl de deur nog open stond!! Compleet raar!

Op dit moment besloten we om Suzan te bellen, we konden er echt niets mee. Suzan raadde ons aan om naar de lerarenkamer te lopen en een leraar de les over te laten nemen. En sowieso die klas geen les meer te geven. Ze zei dat dit gewoon nog niet te halen is voor ons. En dat was ook echt niet zo. Maar er waren natuurlijk geen invalkrachten, veel te weinig leraren. Dus besloten we tegen de klas te zeggen dat ze maar moesten gaan. Ook dit moest ik dus nog zelf zeggen. De klas liep met een luid: YES, JEUJ, VRIJ!!! de klas uit. Uiteindelijk kwamen er nog wel leerlingen binnen heel verontwaardigd: ‘Mogen we nou echt gaan?’ Dus ze hebben toch wel begrepen dat er iets niet goed ging maar het was echt compleet ACHTERLIJK!!

Wat een rare dag..
Ik laat het even lekker bezinken en ga het dan maar als een hele leerzame ervaring beschouwen denk ik..

Sorry dat mijn blog zo reusachtig lang is maar er moest even vanalles uit mij.. Gelukkig is dit er nou uit!!

donderdag 2 april 2009

Stagerefectie

Vandaag geen stage gehad maar wel een reflectie les!

We hebben het gehad over het probleem van instructie geven. Dit blijkt toch vaak moeilijker te zijn dan verwacht.

Do's
-Vertrouwen geven in het slagen van de opdracht
-Verwachting uitspreken
-Kort maar krachtig
-Groep het voorbeeld laten voelen
-Aandachtspunten op het bord schrijven
-Vragen of het duidelijk is
-Overtuigend zijn
-VOORBEREIDEN!!
-Kaders stellen, dit doormiddel van de vragen: wie, wat, waar, hoe, wanneer, hoelang en waarom?
Dont's
-Te vaag/onduidelijk zijn
-Negatief benaderen
-Zelf geen duidelijk plan hebben
-Alleen maar praten
-Te veel vrijheid geven (tenzij dit je doel is)
-Aandacht verliezen (zowel van docent als van leerlingen)
-Aandacht ongelijk verdelen

VMBO Congres

Toen we gister bij hoofdvak zaten realiseerde ik me hoe ontzettend veel we allemaal geleerd hebben van die workshops die we hebben gehad op het VMBO-congres. Vandaar dat ik de workshop die ik gevolgd heb even uit ga lichten. Gewoon even met jullie delen!

Op mijn witte kaartje stond iets van: Wat als de leerlingen niet doen wat jij wilt? 
Ik dacht meteen dit past erg goed bij mijn stage! Aangezien de leerlingen vaak niet doen wat ik wil.. Dus ik vol goede moed naar de workshop toe.

Onze opdracht:
We werden verdeeld in 3 groepen en per groep werd er 1 docent aangewezen. We moesten met de groep een stok op onze uitgestrekte wijsvingers houden. Deze moest uiteindelijk naar de grond gebracht worden maar niemand mocht zijn vingers los laten van de stok.

De uitvoering:
Onze docent had (bleek later) werkelijk geen flauw idee dat de stok naar de grond toe moest. Dus wij hadden allemaal de stok leuk op onze vingers en toen wisten we niet meer zo goed wat we moesten doen. Ondanks dat niemand iets deed, ging de stok toch omhoog. En niet een beetje omhoog echt hoog boven onze hoofden. De stok gewoon op 1 hoogte houden bleek veel moeilijker dan verwacht.
Na ongeveer een kwartier mochten we ophouden met de opdracht. 

De bespreking:
Per groepje gingen we de tips en tops van onze docent (in spe) bespreken. De docent mocht hier zelf ook over nadenken. Je zag dat de tips en tops van de docent en de tips en tops van de leerlingen wel ongeveer overeen kwamen.
Het allerbelangrijkste wat er uit kwam was dat de opdracht echt kan slagen of mislukken door de docent. Stiekem hadden ze best een belangrijke taak.
We gingen bespreken wat nu wel werkt en wat niet werkt als docent zijnde.
Wat werkt:
-Enthousiast zijn
-Jezelf zijn
-Rustig blijven
-De docent functie aanhouden. 
-Betrokken zijn met de leerlingen
- Vertrouwen geven in de leerlingen (echt een hele belangrijke!!)
Wat werkt niet:
-Het doel van de opdracht als docent niet weten (dat kwam dus heel sterk naar voren bij ons groepje, het werd CHAOS!!!!

We kwamen er ook achter dat een bepaalde aanpak misschien voor 90% van de groep wel werkt maar voor 10% moet je het volledig ander doen. Oftewel, je doet het nooit voor iedereen goed! Dat is iets wat je moet accepteren. Je kunt het voor iedereen zoveel mogelijk naar de zin maken maar het zal nooit voor iedereen werken op de manier hoe jij het doet!