Om 8 over 8 namen ik en Kenza weer de bus naar het Oosterlichtcollege in Nieuwegein. Vandaag was een beetje een rare dag want de beer was jarig!
Er staat dus midden in de school een reusachtige beer van 5 m bij 3 m. Hierin zitten 3 kamers en als je echt iets heel speciaals hebt gedaan mag je de beer in. In de beer is vanalles te zien maar niemand weet wat want dat is een geheim.
Vandaag werd de beer 11 jaar! HIEP HIEP HOERA!
Doordat de beer jarig was vielen les 2, 4 en 6 uit voor Gwen. Ofnouja Gwen moest in die lessen gaan zingen voor de beer met de 1e klassen. Ja ja, de verjaardag van de beer werd een groot feest, leerlingen moesten een verjaardagsliedje zingen en ze gingen koekhappen.
Heel hilarisch eigenlijk voor een middelbare school.
Toen bleven voor mij en Kenza alleen nog maar het 3e en het 5e uur over om les aan te geven. Kenza had een warming-up voorbereid en opende hier de les mee. Ik had een lied voorbereid (make you feel my love van Adele) wat ik aan zou gaan leren. Dus We deden allebei een deel van de les.
Om precies te vertellen over onze lessen heeft denk ik niet zo heel veel zin. Opzich gingen ze allebei goed maar wat moeten we toch met die kinderen aan! Het is echt niet te geloven!
Dus als jullie willen reageer dan aub even over mijn vele vragen die volgen!
Tijdens onze lessen is het echt geen moment stil. En dan ook echt geen moment. Ik en Kenza pakten ze opzich best hard aan. Meteen streng en corrigeren maar niets hielp.
Ze bleven maar praten en gingen maar door. Gwen had voordat ik les ging geven tegen me gezegd dat ik gewoon moest wachten totdat de klas stil werd, dan krijgen de leerlingen vanzelf wel in de gaten dat je het vervelend vind en houden ze wel op. Nou niet dus.
Ik dacht ik ga gewoon haar tip opvolgen en zie dan wel. Ik geloof dat ik 25 min voor de klas heb gestaan en dat ik daar echt gewoon 8 min van heb moeten wachten. En dat is dan echt niet overdreven! Uiteindelijk had ik het echt helemaal gehad. Ik had al de vervelende jongens naar voren gezet maar dat hielp niet ik had al een aantal keer om stilte gevraagd. Ik had echt vanalles geprobeerd. Uiteindelijk was ik echt een beetje boos. Ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen dus viel uit. Achteraf zei Gwen dat ik dat niet moet doen, dat boos worden je veel te veel energie kost. Toen ik aan haar vroeg wat ik dan wel had moeten doen zei ze dat ik nog een keer moest wachten. Maar ik denk echt dat het wachten mij ontzettend veel meer energie kost dan het boos worden. Ik was mezelf echt op aan het vreten van binnen, ik werd helemaal gek!
Hoe moet ik dit aan pakken? Moet ik dan echt voor de zoveelste keer weer wachten of moet ik boos worden of wat? Ik weet het echt niet meer.
Verder vind ik de leerlingen echt heel respectoos. Het is echt geen moment stil. Ik vind dat als de docent praat dat leerlingen dan gewoon stil moeten zijn, dat is toch niet meer dan normaal?!
Na de les zei Gwen letterlijk: 'Je kunt ook niet van een klas verwachten dat ze stil zijn als jij praat en met ze aan het zingen bent, er praten altijd nog kinderen doorheen.'
Wat vinden jullie van deze opmerking?
Ik vind het namelijk nog steeds onzin. Bij Engels zijn ze toch ook stil als de docent praat waarom dan niet bij muziek? Maar misschien is mijn beeld van deze leerlingen ook gewoon fout. Ik weet het niet. In mijn ogen dienen ze gewoon stil te zijn als ik praat. Is dit een onrealistisch idee of is het gewoon normaal?
Reageer aub even op mijn vragen want ik heb de antwoorden heel hard nodig.
Nu klinkt het na dit alles net of ik een vreselijke stage heb maar dat is zeker niet waar. Ik zal er de komende lessen echt niet met tegenzin naartoe gaan maar dit zijn toevallig negatieve dingen waar ik echt mee zit en ik ben benieuwd wat jullie doorover zeggen.
Ik hoop dat ik iets aan die mentaliteit van de muzieklessen kan doen. Dat ik iets kan veranderen aan deze vreselijk drukke klassen maar die van Gwen ook de gelegenheid krijgen.
Ondanks dit toch wel weer leuk om stage te lopen!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Haha, seriously, je moet echt proberen uit te vogelen wat zich in die beer bevindt, want ik begin nieuwsgierig te worden :)
Ga in elk geval eens met de klas mee observeren in andere lessen: zijn ze bij Engels wel echt stil, zoals jij vermoedt? En hoe krijgt die docent dat dan voor elkaar?
Ik vindt wel dat je, als je wilt dat de leerlingen zich als musici gedragen, jij ze dan ook op die manier moet benaderen: focus op gedrag dat je wel wilt zien en steek niet te veel energie in gedrag dat je niet wilt zien.
Zorg dat er zo min mogelijk ruis is tussen de momenten van gewenst gedrag: vaart, vaart, vaart.
Wees er zeker van, dat als je iets zegt, dat dat dan heel belangrijk is en dat je het niet gaat herhalen: dan wordt het vanzelf zinnig voor de leerlingen om te luisteren als jij aan het woord bent, zeker als ze weten dat jouw instructie heel snel succes gaat opleveren.
Muziek maken willen ze allemaal, zingend of spelend, maar ze moeten wel altijd het gevoel hebben dat ze 'macht' hebben (of krijgen van de docent) over het resultaat.
Lees ook bij Anna.
Ik begrijp jou frustratie heel goed. Het klinkt meer als een excuus wat de muziekdocent gebruikt om de confrontatie met de klas niet aan te hoeven gaan. Blijf dus bij je eigen visie, en probeer het met de docent er over te hebben waarom jij er zo over denkt.
Oh, wat een reacties allemaal! Thanks Erzsi, thanks Maarten. Kimmmmm, we gaan er hard aan werken. Misschien kunnen we inderdaad deze week met de sportklas meelopen?
Een reactie posten